Ik zal hier proberen een antwoord te geven op de vraag: “wat maakt dat je een PI therapie traject zou willen volgen?”
Het belangrijkste antwoord daarop is wellicht gewoon nieuwsgierigheid: nieuwsgierigheid naar jezelf, naar je eigen mogelijkheden en je eigen ontwikkeling, en naar hoe PI je daarin kan helpen.
Meer in detail zijn de redenen of aanleidingen waarom mensen een traject als PI gaan volgen heel divers. Voorbeelden (in de “je”-vorm) zijn de volgende.
- Je herkent dat je vastzit in patronen maar geraakt er niet uit. Het staat je ‘geluk’ of ‘succes’, of beter: het vervullen van je behoeften, in de weg.
- Je bent moe, of futloos zonder duidelijke oorzaak, of je kunt er de oorzaak niet zelf van vinden, laat staan wegnemen.
- Je voelt je ‘geleeft’ in plaats van zelf te leven, je hebt niet het gevoel aan het stuur van je eigen schip te staan. Er lijken externe factoren sterker dan jouzelf.
- Je voelt je eigenlijk best goed, maar hebt toch het idee dat het beter kan, dat er een verdieping of verruiming mogelijk is, maar zelf kom je daar niet aan en blijf je in je huidige – best goede – toestand.
- Je bent actief, veel bezig, maar beseft dat een vertraging of verzachting goed zou zijn, maar krijgt die verandering op een of andere manier zelf niet voor elkaar.
- Je hebt veel ideeen, maar krijgt ze niet van de grond. Het frustreert je in je ontwikkeling.
- Je kampt met een negatief zelfbeeld en dat werkt je tegen. Hoe positief anderen ook over je zijn, het komt niet aan.
- Je komt in relaties steeds dezelfde dingen tegen, en kunt niet thuisbrengen wat maakt dat je dat type mens steeds ontmoet, dat soort gedrag hebt of uitlokt, of in die bepaalde situatie steeds opnieuw terecht komt. Het maakt dat je het aangaan van relaties gaat afhouden of mijden en dat is iets wat je nu ook weer niet wilt.
- En zo voort.
Het kan ook zijn dat je iets van bovenstaande issues of andere tegenkomt in je leven en daar ook al serieus en mogelijk serieus veel in therapie(/-en) mee hebt gestoeid, en toch nog niet het ‘breekpunt’ hebt bereikt, waarop je kunt zeggen dat je geen last meer hebt van wat je dwarszit. Vooral als je nog geen therapie hebt gedaan waar diep lichamelijk werk samengaat met het ontwikkelen van verantwoordelijkheid en (lichaams- maar zeker ook geest- en ziels-, oftewel bodymind-)bewustwording, kan PI toch net de druppel zijn die de emmer in goede zin laat overlopen. Dat kan komen door de integratie die – vind ik – een sterk kenmerk en een sterke kracht van PI is, en die alle krachten in de cliënt als het ware laat samen’spannen’ tot één beweging.